O modelo español e americano non son tan diferentes, aparentemente no modelo americano o deporte é pagado polo sector privado, pero non é certo, as desgrabacións fiscais o mecenazgo fan que os ianquis paguen o igual que os españois ,pero sen darse conta, os anglos son máis sutís.artabrias escribió:es curioso que trecet, uno de los principales introductores del acultura moderna americana en españa, no comente nada de ese modelo como objetivo a conseguir
mi opinion no suele gustar, supongo que sera porque hay poca gente que critica al modelo español y a la vez alaba al norteamericano, pero ese es el unico camino...bueno, hay dos caminos, uno es el chino, el de meter a tipos con potencial en un centro de reclutamiento y sacar de ahi campeones a punta pala, pero no creo que sea lo mas beneficioso para el pais, y el otro es el americano
¿¿porque en españa nunca va a salir un phelps?? en españa jamas saldra un phelps, porque para ser un phelps tiene que haber muchos wildeboers, y para que haya muchos wildeboers, la natacion no puede vivir de becas...en estados unidos la natacion tiene audiencias millonarias, phelps, lotche y compañia son estrellas, y eso es porque el deporte escolar y universitario alli genera mucho dinero
hablamos de dejar de subvencionar cosas improductivas...pues este tipo de deporte lo es...españa como pais, y hablo de federaciones, entrenadores, deportistas, medios de comunicacion,...deben de pararse a pensar, si la carrera de natacion que mas les interesa es la de sergio ramos contra casillas en pretemporada que ayer sacaba marca.com, o si es el 100 metros libre de las olimpiadas
y ojo, esto no es utopico, hubo un tiempo donde el baloncesto era rentable, donde el balonmano era rentable, donde el ciclismo era muy rentable...ahora solo el futbol y el tenis lo son, porque se supieron gestionar, supieron vender su producto, y los medios apostaron por ellos
Coido que nin o modelo chinés, nin o americano, nin moito menos o español sexan merecedores de ningún eloxio.
Eu penso que o nivel do deporte español é bo, pero isto non significa que Epaña sexa unha potencia deportiva como pensanmoitosespañois,malpocados.
Eu lembrome do éxito de Seul 88, unhas olimpiadas de verdade, sen boikots políticos, onde o Reino de España acadara 4 medallas, iso é o que foi España toda a puta vida, unha mediocridade deportiva.
E por que?, pois porque o deporte é un fenómeno que se da en paisescunha economía industrializada e complexa, a España da primeira metade do século XX vivía máis perto do feudalismo que do capitalismo, o meu avó na súa puta vida practicvou deporte e despreciaba con toda a súa alma a quen o facia , dicía que era entretenemento de xente que tiña moito tempo para folgar. O deporte chegou a España a súa maioría de idade co "desarrollismo" de Franco a finais dos 60 primeiros 70, é dicir con un retraso de un século con respecto a Europa.
Iso é moito terreo perdido de noso señor, terreo que aínda non foi recuperado. En España o futbol turra moito, o baloncesto, o tenis, os deportes de motor pero pouco máis , non hai unha cultura do deporte entre o pobo, empeza agora pero será truncada pola crise, o número de federados en moitos deportes é ridicula, e eu preguntome se non existe ese arraigo é necesario crealo?, o nacionalismo español é tan acomplexado que precisa gañar medallas ademais de eurocopas para reafirmarse?, canto hai que gastar para que os españolites non agaschenb as orellas frente os franceses e ingleses?, porque de iso se trata toda esta pantomima, promoción cara o exterior e autobombo dentro das fronteiras, non hai máis en todo este puto circo.
Un par de cousas máis, é evidente que o deporte precisa de un respaldo económico, en España ese respaldo levao o Futbol, que co seu tratamento fiscal "especial" papouse unha pila de "ADOs", tal como estan as cousas ese resplado vai minguar, os recurtes ao deporte de base son palpables, todo se irá desmoronando ata derrumbarse en vindeiras olimpiadas onde o deporte español non acade chegar nin a media ducia de metais, volvendo a súa senda de trunfos tradicional.
As vintepico medallas de Barcelona 92 foron posibles grazas a que se gastou un pastón, foron posibles a enormes subvencións, e desa inversión vive o actual deporte español, os nosos fillos ollaran con nostalxia eses tempos de fartura.